Login
आउँछ मलाई तिम्रो झल्को धेरै आउँछ। (२)
अनि घरको अनि घाटको धेरै आउँछ ।
यहाँ घाटीको नशा तन्कने गरि भात खादा
आमा तिम्ले पकाएको खोले साग अनि
सिस्नोको झल्को धेरै आउँछ।
हिउँ जस्तै दात देखाई मुस्कुराउदा उनी,
एस्सो छाम्छु छाती,मुटु छैन रैछ कुन्नि ,
माया हो या अरु केही थाह छैन मलाई,
लाग्छ तिम्लाई पर्खिएरै बिताउँ हजार जुनि!
jalne tyo aago lai kasle nibauna sakxa
laaine tyo maya lai kasle xekna sakxa
maya ta vaihalxa ra paxi todinxa pani
tara tmro tyo anmol aasu kosle rokna sakxa
तिम्रो हात सामाएको छु
तिम्रो हात समाएको छु
अनी त म रमाएको छु//
नपोखाउनु है यो माँया
तिम्रै हातमा थमाए छु//
तिमी नै बन्छौ गित मेरो
तिमी नै बन्छौ प्रित मेरो//
जब हुन्छ माँयाको लडाई
तमी नै बन्छौ जित मेरो//
दायाँ बाँया तिमी नै घुम्छौ
पातले मागे पछी शीत मेरो//
हासोपनी साथ दिन्छौ तिमी
दुख पर्दा पनी त मित मेरो//
अाफन्त धेरैछन वरिपरि तर
मनको तिमी हौ परिचित मेरो
म तिम्रो केन्द्रबिन्दुको मुटु हो
तिमी हरकुरा छेक्ने बित मेरो
किस्मत फिर से टकराने लगी
सच के दर से
रास्ते खाली हो गये
वक्त मुझ से परे हैं
मैं अपने आप को खोजनेे लगा
जिंदगी वही सवाल फिर से दोहराने लगी
कुछ शब्द लिखे हैं समझने की कोशिश में
जिसे संजोकर रखा है तुमने
वो तस्वीर हमारी हैं
सच को तो मैंने लिख डाला कागज़ के इन टुकडो़े पर
अब तुम क्या सोच रही हो हाथ लिए नाम कढे रुमालों पर
धरे हथेली गालों पर
राजेश कुमार यादव
सोचेका सबै सपनाहरू अपुरै रहने भो!!!
बाबा मम्मि को ओठ्मा मुस्कान छाऊन
पनि यतिकै नै रहने भो!!!
सबैका निम्ति असल मान्छे बन्न
तँ सक्किएन,,बाँबा,मम्मिले
दिएको आशिर्वाद पनि पुकाउन नसक्किने भो!!!
हजारौ सपना बोकि प्रदेस लाग्नु प्रदेशीको
जिन्दगी पनि प्रदेश मै बित्ने भो!!!
त्यही मेरो रमाइलो बस्तिपनि सुनसानै रहने भो!!!
महेश जिएम ,,
दाङ घोराही,,
बगेको पानीको आकार हुने भए।
देखेका सबै सपना पूरा हुने भए।।
म पनि धेरै धनी भैसक्थे होला।
तिम्रा यादहरुको व्यापार हुने भए।।
कस्तो आच्म छ बा जसलाई धेरै माया गरेको थिए तर त्यो नै मेरो लागि भएन अब कस्को साहरा ले म अगाडि बर्नु होला यार
उनी मलाइ मात्रै माया गर भन्छीन
म आफू हुन्छु अनि सबै लाई गर्छु
तिमी हुनु र मैले तीमलाइ सहयोग गर्नु एउटाै हो
तीमी तीम्रो सन्सार मा जाउ म मेरो सन्सार मा
जब म ठुलो मेनजर बनेर आउछु अनि तेमी मेरी
होइन मेरो लागि केही बन्नु पर्दैन माया भय पुग्छ
आँखाभरि प्रेमिल संसार खोजेर त पागल बनेँ
अँध्यारोमा टेक्ने संघार खोजेर त पागल बनेँ ।१।
दुनिया यो स्वार्थी हो, भन्ने जान्दा जान्दै मैले
दुनियाकै उपकार खोजेर त पागल बनेँ ।२।
जता काफल पाक्यो त्यतै चरी नाच्नुपर्छ भन्थे
तर मैले नयाँ विचार खोजेर त पागल बनेँ ।३।
हो कि कतै सुख दुःख जन्मदैको भागभोग
आफै भाग्य लेख्ने निधार खोजेर त पागल बनेँ ।४।
राहुल सिंह बर्दिबास महोत्तरी, गिद्धे छन् नजरहरू प्रेम पानामा आइपुग्छन्
लागेपछि राम्रोमा नजर चाहानामा आइपुग्छन्।
भर आफ्नो मात्र हुन्छ,आफ्नै शत्रु बनेर हिड्छन्
प्रेम दिनेको चोट मुटुको सिमानामा आइपुग्छन्।
पिडाको कदर छैन, अब झन् पराई हुन्छन् अरे
खै अब कहिले जिउँदै मर्ने जमानामा आइपुग्छन्?
कलि हो यो सक्नेले सकेसम्म दुख,कष्ट,पीडा दिन्छ
बाधाले घेर्दा कृष्णलाई, कहाँ सुदामा आइपुग्छन्?
फक्रेको फूल बगैँचामा हाँसेको देख्दा पापी नजर
रस चुस्न भमराहरू अनेक बहानामा आइपुग्छन्।
चान्द्रा सुर्या जास्तै भायो एक देखि आर्को टाडा।।
आबा फेरि काइले होला दुई मुटु को मिलान घाडा दुई मुटुको मिलान घाडा।।
कालपानामा कालपि हेरा प्यारो बच्चान भोल्ने छैना।।।।।
तिमी जानै टाडा भायो मा पनि ता तिम्रोउ होइना।।।
खोली को दुई किनार जस्तै तिमी जनै भयो टाडा अभा फेरि कैले होला दुई मुटु को मिलान घाड।।।।
सापानी मा देखे पनि मेरि भनी भन्ने छैना।।।।
तिम्रा अफ्ना भेटे भाने तिमरो बारे सोदने होइना।।
मर्स्याङ्दी रा मदी जास्तै तिमी जनै भायो टाडा आबा फेरि कैले होला दुई मुटुको मिलान घाडा।।।।।
हिलोमा फुलेको कमलले जिउन सिकायो
आधुनिक मानिस लाई बिग्यानले जिउन सिकायो
चारैतिरबाट ठक्कर खाएपछि जिन्दगीमा
सुन्तली को भट्टिको बोतलले जिउन सिकायो
कसैको खुशिको लागि हारन कति मजा यहाँ
बहादुर नेपाली लाई शानले जिउन सिकायो
हिलोमा फुलेको कमलले जिउन सिकायो
सुन्तली को भट्टिको बोतलले जिउन सिकायो
चर्को श्वरमा गित गाउदापनि स्वर सुकेन नेपालीको
होलि जस्तै रङगिय कपडा रगत सुकेन नेपालीको
विश्वकाे यक मात्र देश जो गुलाम भयन कसैको
देशको झन्डा फरफराउँदै हिड्यो रुकेन नेपालि
छप्काई दियो हामाे देशमा आखा गाडनेलाई
दुश्मन को सामु कहिलेइ शिर झुकेन नेपालिको
कालापानी नालापानि इतिहास साचि छ
अन्धकारमा पनि निसाना चिकेन नेपालको
हाम्रो चोखाे माया बिच बाटोमै छुटायउ किन
माया को घर टुक्रा टुक्रा मा फुटायउकिन
म तिम्रो माया पाउन पछि पछि धायकाे
बिरानो झै गुन्डा लगायर कुटायउ किन
कपटि रइछ तिम्रो माया जालमा फसाउने
मलाई नङगायर समाज जुटायउ किन
कसम खाई सात जुनि हजुरकै हु भन्थ्यो
अजमबरि हामाे मायाको गाठो फुकायउ किन
आफु भन्दा माया गर्नेले छाडेपछि पक्कै झर्छ आशु
मायाकाे यात्रा गर्दागर्दै माेडेपछि पक्कै झर्छ आशु
मुनामदन जस्तै थियो तिम्रो मेरो माया
लेखेका ति काहानि मेटेपछि पक्कै झर्छ आशु
म अभागि रईछु भगवानले ठगेको मान्छे
भुल्न नसकिने शब्दले रेटेपछि पक्कै झर्छ आशु
म जारि सके जिन्दगिमा जित तिम्रो भो सानु
मायामा पागल भएको देखेपछि पक्कै झर्छ आशु
