jindagi
Ra Zi
खेल तासको होस या जिन्दगीको
आफ्नो एक्का तब मात्र देखाउनु जब सामने
बादशाह हुन्छ ।।।।।।।।।।।
mayako
Rupak Shrestha
mero manko maya timlai dekhauna milne vaya
mutu batai jhiki timlai dine thiya upahar
जीवनमा कहिले भुल्नु नहुने कुरा
Santosh Tamang
जीवनमा कहिले पनि दुई चिज भुल्नु हुन्न
आमाको माया र बाबाको संघर्ष।
सन्तोष तामाङ
भोजपुर कुदाक काउले २
किन रुन्छ मान्छे
Ganesh Bista
दुई मुटुकाे बिछाेडकाे पिडामा किन रुन्छ मान्छे
ठुला ठुला रङ्गगिन सपना किन बुन्छ मान्छे
एकलै जन्मियाे एकलै मर्छ अाखिर उ
जीवन साथि अर्कोलाई किन चुन्छ मान्छे
अाश हुन्छ सबलाई यहाँ धेरै जिउन जिवनमा
अाेईलाउछ यकदिन अाखिर किन फुल्छ मानछे
नङग्रा नखियाई पाल्न सकिन पापि पेट फेरि
दिनभर अर्काकाे पछि बेकाम किन डुल्छ मान्छे
माेबाईल सेटले बेगार्याे
Ganesh Bista
लभ पारियाे फेशबुकमा माेबाईल सेटले बिगार्याे
चलाउन मन छ अाईफाेन महङ्गो रेटले बिगार्याे
पढाइ छईन दिनभर अनलाइन र चयाटमा
फेसन बढयाे अाजभाेलि युट्युब र नेटले बिगार्याे
कति मज्जा गुरिमुरि भयर सुत्न त्याे रातमा
हट!पसिनै पसिना अाउने बैसाख जेठले बिगार्याे
लभ पारियाे फेशबुकमा माेबाईल सेटले बिगार्याे
फेसन बढयाे अाजभाेलि युट्युब र नेटले बिगार्याे
जिन्दगी
Padam Bohara Xettri
आखिर जिन्दगी भन्नु नै के छ र
बाँचुन्जेल चिन्ताले सताउँछ??
अनि मरेपछि चिताले जलाउछ
padam bohara xettri
doti girichauka 6 बबिना
माया भित्रको माया
Janak Khadka
बहरमा गजल कोरियो आज,
रहरमा गजल कोरियो आज,
पाखे हो म हो गॅऊको केटो
शहरमा गजल कोरियो आज,
समय बित्यो छिप्पीदो रातको
प्रहरमा गजल कोरियो आज,
खुशि छु म
Ganesh Bista
जितेउ तिमले बाजि खुशि छु म
चढाउछेउ भनेनि फासि खुशि छु म
रमाउदै छेउ अरे तिमि मेराे दुखमा
मनायउ पर्व हासि हासि खुशि छु म
लगाइ अाराेप चलायउ मुद्दा मायाकाे
कैदी झैँ बनायउ दासी खुशि छु म
पायउ रे म भन्दा नि उतम साथि
भाइ भनी बाध्यउ राखि खुशि छु म
१९. गजल
Prakrity Dhimal
- जीवन बहाना भो
मैले बोलाउदा तिमी रुदै आँसु खोल्दै थियौ
हाँस्ने बहानामा सञ्चै छु भनी बोल्दै थियौ ।
कस्तो बिवशता हो यो जिन्दगीको व्यथा
बुझनै नसक्ने आँसुको बीस घोल्दै थियौ ।
धोकाको कुराले बिझायो कि काँडा मुटुमा
रुदै जिन्दगीसंग मन गुनि साट्दै पोल्दै थियौ ।
साँच्चै आँसुमा डुबि आफुलाई लुकायौ किन ?
फेरि कुरा खोल्दै मुटु छामी दम मोल्दै थियौ ।
***
- डम्बर धिमाल (प्राकृति)
उर्लाबारी - ८, दुर्गापुरी- मोरङ ।
अनौठो मोड
Janak Kc
जिन्दगीको दुई चार पल,
रम्न मन थियोे ।
तिमी संगै अर्को जुनि,
चुम्न मन थियो ।
तर यो कस्तो चुनौती,
रुन मन लाग्यो ।
एक गीत मुझे
Rajesh Kumar Yadav
एक गीत मुझे लिख लेने दो यह बात मेरी तन्हाई की
तुम क्या जानो तुम क्या समझो बात मेरे हरजाई की
अंगड़ाई पर अंगड़ाई लेती है रात जुदाई की
तुम क्या जानो तुम क्या समझो बात मेरी तन्हाई की
बो शाही घोल रहा था वक्त के बहते दरिया में
मैंने आंख झुकी देखी है आज उसी हरजाई की
वो रात ना जाने क्यों डूब गई वक्त से पहले तन्हाई में
उड़ते उड़ते आस का पंछी उफक उफक मैं डूब गया
देख आज रोते-रोते बैठ गई आवाज उसी हरजाई की
राजेश कुमार यादव
स्वप्न में
Rajesh Kumar Yadav
स्वप्न में वक्त ने वो दिखा डाला
स्वप्न की यात्रा ने कितना थका डाला
उसने अंग प्रत्यग को हिला डाला
स्वप्न में फिर से एक तीली ने दिया जला डाला
मिले ख्वाब में तो दीवाना बना डाला
स्वप्न में हकीकत करके दिखा डाला
स्वप्न में आंख डबडबा गई
उसने इतना हंसा डाला
राजेश कुमार यादव
छोरी हुनु को पिडा
Samjhana Poudil
ए भग्वान छोरी भै
किन जन्म दियौ मलाइ
पराइ घर जान्न भन्दा
पठायौ कर लगाइ
छोरा लाइ घर को अधिकार
छोरी लाइ पराइ घर को अधिकार
कति खै सहनु यो दुनियाको तिरस्कार
१८. एक कविता
Prakrity Dhimal
-फुल जस्तै छ जीवन
जीवन संघर्ष रैछ गर्न सिकौ
बाँबारी जस्तै सुवास छर्न सिकौ
तिमीले लाखौं चोट सहेर पनि
जस्तै काँडा बीच रंग भर्न सिकौ ।
जीवन ई निश्चल पानी होइन
सुखको मात्र जिन्दगानी होइन
बाँचुन्जेल प्रतिघात भैं रहन्छ
धैर्य सहन्शिल अन्जानी होइन ।
काँडा बीच फुल्दछ फुल रमाईँ
भमराले चुम्द्छ काँडा समाई
लुटिएर झर्दछ उसै माझामा
काँडा पनि मर्दछ आँसु थमाई ।
मर्दैन कहिल्यै उ फुली रहन्छ
सबको ह्र्दयमा डुली रहन्छ
जहाँ मृत्युुको दोसादछ फुलको
त्यही उ निर्दोष भै खुली रहन्छ ।
***
06/01/016, ०७२ पौष २२ बुधबार ।
स. डम्बर धिमाल (प्राकृति)
दुर्गापुरी: मोरङ ।
